in het Midden

Zaterdag, 28 juli 2007

dag 75


Vandaag willen we Valence nog eens onder de loupe nemen. Met name de parken zijn bij ons vorig bezoek erbij ingeschoten. Dus nemen we de fiets richting Parc Jouvet. Zeer indrukwekkend, schitterend verzorgd, een overweldigende bloemenzee, meer dan zevenhonderd verschillende bomen. Hier had je met plezier entree betaald. Zeer de moeite waard. We drinken nog wat op een terrasje. De bazin blijkt een fiks uit de kluiten gewassen donkere dame uit Kenya. Zij kent 3 woorden Nederlands: Dank je wel. Te pas en te onpas worden die dus gebruikt. Het is wel een geweldige griet. Zij heeft als hobby vissen op zee. Ze vist in wedstrijdverband op merlin. Dat is een flink maatje vis. Zij heeft dan ook armen als een ouderwetse smid. En een stem als de bananenbokser. Geweldige humor, leuke verhalen over waar ze gevist heeft. Als we later in de middag nog eens het terras passeren brult ze weer uit alle macht : '' Dank je wel''. Kortom, een schitterend wijf in de goede zin van het woord. Na de stadswandeling halen we de fietsen op. En ja hoor. Deze keer heeft Fini een platte, en de buitenband heeft het ook wel gehad. Spullen om te plakken hebben we. Een pomp ontbreekt. Toevallig hebben we op 200 meter afstand een sportzaak gezien in een winkelgalerij. Daar gaan we dus maar even een pomp halen. Er is een mini-service-werkplaatsje in de winkel. Dus maar eens even in mijn beste Frans vragen of ze bereid zijn om meteen even een binnen- en buitenband te monteren. Dat is nou jammer, want de werkplaats doet sowieso niks meteen, zeker niet op zaterdag, en in de vakantie doen ze al helemaal niks. Maar .....voor mij wil de monteur het wel even doen. Een kwartiertje later is alles gemonteerd voor 18 euro inclusief de montage. Wie zij iets over stugge Fransen. We doen nog wat noodzakelijke en vooral onnodige boodschappen. Dus wat later dan gepland arriveren we in de haven. We hebben besloten om alsnog te vertrekken naar een volgende haven. Dat wordt een kilometer of 15 verderop het plaatsje Les Roches de Glun. Mooi, keurig verzorgd Frans dorpje met nette steigers. Stroom is er wel, geen water, maar het kost ook niks. We ontmoeten er weer de Franse George en Josette ( uit Roanne ) van de Titou ll. Na wat gezellig te hebben gekletst gaan Fini en ik eten in het dorp. Een schot in de roos. Prima eten en prettig geprijsd. Een plek om te onthouden. Goede afsluiting van weer een drukke dag.
Zondag, 29 juli 2007

dag 76

Vandaag is Jeanne D. jarig. Van harte proficiat. We staan vroeg op want we varen vandaar naar Tournon, tegenover Tain- Hermitage. De reis verloopt voorspoedig. Af en toe fikse tegenstroom, maar we komen al om 11 uur aan en vinden dus een lekker plekje aan een steigertje. Dat wordt dus weer een stadswandeling, dat wil zeggen de bergen op en de bospaden in naar twee torentjes. Tournon blijkt ook een charmant Frans stadje met gezellige straatjes. We eten zeer lekker aan boord met meloen en ham en genieten van de warme avond en de koele pils op het Ibizadek.
Maandag, 30 juli 2007


dag 77


We krijgen vandaag een lange rit. En we moeten sinds weken weer wennen aan een trui met mouwen, want het is om 8 uur nog geen 20 graden, zwaar bewolkt en er staat de hier bekende heftige noordenwind. Pas tegen drie uur breekt de zon echt door en wordt het weer 26 graden. Gepland is Les Roches de Condrieu. We arriveren pas laat in de middag. Er stond veel stroom tegen. Bij de eerste sluis moeten we lang wachten op een beroepsschip. Bij de 2e sluis moeten we een schutting overslaan vanwege 2 grote beroepsboten, die uiteraard voorrang krijgen. Het schiet dus niet echt op. We krijgen echter in Les Roches nog een net plekje met uitzicht op de brede Rhone. We maken de dagelijkse wandeling door het mooie dorp aan de rivier Condrieu. We beklimmen een steile berg omdat we een toren willen bezoeken. Bovengekomen blijkt de toren echter een privé woning te zijn achter een hek verborgen. Van de vriendelijke eigenaar mogen we echter rustig rondkijken in zijn tuin ( die Fransen toch !!!!!) en worden we getracteerd op een prachtig panoramisch uitzicht over het plaatsje en de Rhone. We willen eten in het plaatselijk cafe, maar dat serveert alleen 's middags eten. Dus maak ik maar weer eens de beroemde zelfontwikkelde: ''wokstoofpot voor op de boot als er niks anders te krijgen is'', waarvoor ik nog steeds geen naam heb bedacht, maar die echt vreselijk lekker is. Illya weet er alles van. Maar het recept verraad ik lekker niet en de caloriën ook niet. Nou nog wat wijn dan kaas na en dan naar bed. En morgen naar de volgende mooie vakantieplek.
En dan nog even een dienstmededeling voor de kids: Vandaag heb ik mijn baard maar weer ingekort. Staat ik weer wat netter op de foto's!!
Dinsdag, 31 juli 2007.

dag 78



We gaan weer vroeg op stap. Er staat wel stroom, maar het valt mee. We maken van deze gelegenheid gebruik om door te varen tot Lyon, dan zijn we in ieder geval van de Rhone af. De planning is achter Lyon een ligplaats te zoeken en dan met de bus terug te komen. 's Avonds om half zeven arriveren we echter pas in Lyon. We tanken redelijk goedkoop aan een bunkerschip en vinden om half acht nog een ligplaats, midden in de stad. We liggen aan de kademuur en worden 's avonds getrakteerd op een mooi verlichte kerk, brug en trappen. Lekker luxe gevoel.



Woensdag, 1 augustus 2007

dag 79


In tegenstelling tot negatieve berichtgeving was het in Lyon zeer rustig. Geen geschommel 's nachts, geen overlast van jeugd. We besluiten de gelegenheid te benutten en Lyon te bezoeken. Het is na Parijs de grootste stad van Frankrijk. Dat wordt dus weer een fikse wandeling door het centrum. Prachtige pleinen, mooie parken en alles netjes verzorgd. Een rijkdom aan overblijfselen uit het verleden. Chique statige gebouwen, kortom een stad met allure. Na het centrum bezoeken we nog de oude kern. Boven op een heuvel ligt de verlichte kerk die wij de gisteravond verlicht hebben gezien. Deze keer gaan we eens niet te voet. We nemen een soort tandradbaan. Deze brengt ons in no time door de steile heuvel naar boven. Daar mogen we gratis en voor niets een basiliek aanschouwen uit 1870. Een geweldig protserig bouwwerk, dat zoveel bijna-kitsch aan bouwkunst bevat, dat het haast weer kunst wordt. In de crypte is zoveel ruimte als een normale kerk. In de kerk zelf zijn vele metershoge schilderijen, gobelins en mozaieken. De hele vloer is een grote mozaiek. Veel houtsnijwerk en marmer. De schatkamer is vrij te bezoeken. Alles bij elkaar toch zeker wel de moeite waard om te bekijken. Fini heeft wel eens kritiek als ik alweer een kerk binnenloop. Maar nu ze deze gezien heeft, zal ze geen enkele kerk meer mooi vinden, zegt ze. Ze is dan ook heel diep onder de indruk. En dat zegt toch ook wel weer wat. (Enigste minpuntje is dat Fini haar nieuwe vest is kwijtgeraakt toen ze voor de zoveelste keer achter de weggewaaide hoed van Rob aanholde). We gaan niet met het treintje terug, maar lopen lekker naar beneden, onderweg genietend van prachtige panorama's. Beneden eten we, in een café op de hoek, lekker voor een schappelijke prijs keurig verzorgd varkenshaasje met bospaddestoeltjes. De rest van de dag mogen we, met de onderste ledematen omhoog, uitrusten op het Ibizadek.

Donderdag, 2 augustus 2007


dag 80


Lekker weer vroeg op pad gaan we deze keer tot Montmerle. Onderweg moet ik nog even onder de boot duiken om paar kilo waterplanten rond de schroef te verwijderen. Verder loopt alles gesmeerd. Weinig tegenstroom. We kunnen in de enigste sluis vandaag meteen schutten, tegelijk met twee grote boten. Tegen twee uur meren we af en gaan over tot de orde van de dag. Dat betekent dus eerst een wandelingetje. Montmerle blijkt groter en mooier dan verwacht. Keurig verzorgde straten, mooi parkje, mooie uitzichten bij de kapel, lekker terrasje, het ziet er gewoon gezellig uit. Daarna wordt het voor mij weer ligstoeltje, boekje, pilsje, sudokuutje, praatje met Antwerpenaren, Engelsen etc. Zeg maar, het zwaardere vakantie-werk. Fini doet zelfs de grote was in de was-automatiek. Dat kan ze prima in het Frans. Het plaatselijk café serveert door de week 's avonds natuurlijk weer geen maaltijden. Het restaurant spreekt me ook niet echt aan, dus dat wordt lekker een ''boord''-maaltijd. Om 12 uur 's nachts word ik met gezang gefeliciteerd met mijn verjaardag.
Vrijdag, 3 augustus 2007

dag 81

In alle vroegte komen al de eerste telefoontjes en SMS-en binnen. Leuk. Een snoodaard heeft de lef mij proficiat te wensen met mijn 65e verjaardag. Dat zal ik hem nog eens inpeperen. We gaan in ieder geval weer vroeg op stap. Dat is toch lekker, varen als het nog niet zo heet is en bovendien je krijgt wat makkelijker een ligplek. Want het raakt vol in de havens, nu de Fransen vakantie hebben. Op de Saone worden we nog begroet door een levensgrote bever, compleet met platte staart, die nog snel even voor de boot langs komt zwemmen. We varen een zijkanaaltje van 4 kilometer in naar Pont de Vaux. Leuk plaatsje met mooi park. We bezoeken het plaatselijke museum dat eigenlijk niks voorstelt. Volgende week wordt er in het plaatsje voor de wereldbeker met quads gereden. Nu eten we prima in Hotel de Commerce. Prima verzorgd.


Zaterdag, 4 augustus 2007

Dag 82

We varen weer terug naar de Saone. We besluiten de Seille eens op te varen. Het is een is een zijriviertje van de Saone, dat tot Louhans bevaarbaar is. Geweldig mooi stukje waterland. Wel is het even wennen. Kom je van een superbrede rivier af, vaar je plotseling over een zeer smal riviertje. Je verwacht achter iedere bocht eindelijk eens het huisje van Hans en Grietje te zien, maar ook dat blijft een sprookje. De ijsvogeltjes zijn wel echt. Prachtig om te zien, die kobaltblauw-glanzende supermooie vogeltjes De kanten zijn minder heuvelachtig. Daardoor hebben we soms mooie vergezichten. Het varen is een genot, zo zonder tegenstroom. De eerste sluis wordt bemand door een sluiswachter. De overige 3 sluizen moeten we zelf draaien. Bij de eerstvolgende is dat al geen probleem, want een paar opgeschoten knapen willen het karwei wel voor een fooitje opknappen. We overnachten bij een camping in Cuisery. Een leuk dorpje, dat bekend staat als de op een na grootste 2e handsboekenplaats in Frankrijk. Het barst er dan ook van de boekenwinkeltjes en zondagmorgen is er een zeer grote openluchtboekenmarkt. We doen wat aan cultuur en bezoeken een ECO-museum. We eten aan boord de lekkerste en mooiste warme geitenkaas die ik ooit gemaakt heb, daarna gratin dauphinois met merguez en gefruite uien. Tijdens het eten krijgen we gratis entertainment van live-muziek door een jazz-combo. Op ons eigen terras nog wat gedronken, genoten van het uitzicht en toen naar bed.
Zondag, 5 augustus 2007

dag 83

Op naar Louhans. Wederom schuiven prachtige ansichtkaarten aan ons voorbij. We varen in een schilderij. De aanlegsteiger ligt 's morgens om 11 uur al hardstikke vol. Van een Fransman krijg ik de tip door te varen naar een nieuwe kade. Deze staat nog niet in ons vaarboek, maar ligt prima ( zonder water of stroom) en lekker kort bij het centrum. Winkel en terras op 50 meter. Louhans is een mooi stadje met in de Grande Rue 185 arcaden ( bogen) voor de winkels. Zo iets als de Smedenstraat bij ons in Maastricht, maar dan ouder en echt. Om weer iets cultureels te doen bezoeken we een armenziekenhuis uit de 17e eeuw. Zeer mooi in de oude staat gehouden. Er is een complete antieke apotheek te zien met schitterend aardewerk en dokters- en tandarts-gereedschap uit het verleden. Fini gaat nog naar een drukkerij-museum. We hebben dus weer dik voldaan aan de cultuurverplichting. Zo, dit voor degenen die denken dat we vakantie hebben. We treffen weer ''oude'' bekenden met d'Optimist uit Duitsland en een Nederlands stel. Gezellige lui.

Maandag, 6 augustus 2007

Dag 84

Mary Massop is jarig vandaag. Die bellen we dus even, maar haar telefoon staat uit, dus maar een snelle SMS, want we moeten naar de kippenmarkt. Dat blijkt in de praktijk een vreselijk grote vanalles en nog wat markt. Behalve kippen verkopen ze er varkentjes, konijnen, geiten,cavia's, katten, honden, paardenkoetsjes en karretjes, paardenartikelen, veevoer, kleren, kaas,vlees, gebak, brood, groenten, naaigerei etc. Er staat zelfs nog een messenslijper. Na minstens 2 kilometer kramen hebben we platvoeten. Dus terug naar de boot , even naar de Super aan de overkant voor enkele boodschapjes en dan vooruit met de boot, door het wonderlijk mooie landschap terug naar de Saone. We varen door tot Tournus. Daar heb ik leuke herinneringen aan. Het ligt er vol Nederlanders, want er is water en stroom en vooral... het kost niks. Alle steigers liggen knap vol. Dus leg ik even op zijn Kobolds tegen de stroom in, met flinke wind, achteruit aan, aan de walkant van de steiger, naast dikke palen, waar het erg ondiep is en erg smal bovendien. Maar het lukt. Na de gebruikelijke aankomstborrel wandelen we nog wat door het oude stadje. We bezoeken nog even de kathedraal en de abdij. Deze heb ik voor het laatst gezien in 1988. Hij stond toen helemaal in de steigers en zag er verschrikkelijk onderkomen en verwaarloosd uit. Ik moet er nog ergens oude foto's of film van hebben liggen. Het is een openbaring hem terug te zien. Prachtig gerestaureerd met respect voor de oude bouw. Zeer mooi gedaan. De kloosterhof is zeer sober gehouden en geeft de ruimte tot nadenken. Na een kunsttentoonstelling gezien te hebben in een andere kerk keren we bootwaarts en genieten van de goede dingen des levens. Bovendien krijgen we de schrik van ons leven. Het begint stilletjes aan te regenen. Nou zeg, dat is effe schrikke na een maand droog weer. Tis goe voor het gras zulle me maar segge. Maar helaas ook voor de tegenstroom op de Saone. Nou ja. We zien wel, anders blijven we toch gewoon liggen.