Terug in de Ardennen

Maandag, 20 augustus 2007

dag 98 : Chalons en Champagne


Natuurlijk weer vroeg op pad. Er is weinig nieuws. Behalve het minder goede weer dan. De zonnebrandcreme is opgeborgen tot volgend jaar. De walkant wordt wat minder, de vissers niet. Er zat wel ergens een klein ventje van een jaar of zeven. Die had wat problemen met zijn chromosomen. Maar fier zat hij tussen zijn vader en broer te vissen. Hij had als hengel een stok met een touwtje. Hij beet bijna zijn tong er af van de spanning. Mijn '' Bonjour, mon amie'' kon hem niet uit de concentratie brengen. Totdat zijn vader hem op mijn groet opmerkzaam maakte en hij een geweldige glimlach te voorschijn toverde en terugzwaaide. Prachtig en hartverwarmend, zo'n manneke. Dank je wel, beste kerel, en dat je een fijn leven mag hebben. We besluiten het weer rustig aan te doen en gaan niet verder als Chalons en Champagne. Ook hier hebben we al eerder halt gehouden. We gaan lekker op het gemak de stad in en wat musea bezoeken. Internetten in het cyber-café, en dineren thuis, dat wil zeggen, aan boord.






Dinsdag, 21 augustus 2007

Dag 99 : Mareuil sur Ay

Vandaag gaan we richting Condé sur Marne. We stoppen er niet, maar besluiten door te varen naar Mareuil sur Ay. Dit kanaalstuk is vanaf hier weer hardstikke mooi. Mooie variëteit aan bomen, hier en daar al een heel voorzichtig hersfttintje. Keurig verzorgde dorpjes aan de kant, met bloemen versierde bruggen. In Mareuil sur Ay is er een mooie aanlegsteiger met vingers en alle voorzieningen, inclusief was- en douche-mogelijkheid. Er is om de hoek een supermarktje. Het plaatsje zelf stelt niet veel voor. Wij nemen echter de fiets en rijden sportief naar het 7 kilometer verder gelegen beroemde Epernay. Mooie bloemenstad, mooi parkje, chique champagnehuizen, waaronder natuurlijk Moët et Chandon. Daar heb ik jaren geleden eens het genoegen gehad om er te worden ontvangen met een rondleiding en 6 gangendiner met heel veel champagne. We fietsen terug via Ay. Dit is een echt champagnedorp, het ene champagnehuis naast het andere. We kunnen de verleiding weerstaan en fietsen terug naar de boot. Met een stel uit Dordrecht ( Reina en Huib ) drinken we een aperatiefje en 's avonds nog een borrel. 's Nachts worden we getracteerd op een vette regenbui.



Canal de Marne a l'Aisne

Woensdag, 22 augustus 2007

dag 100 : Sillery


We staan zonder wekker lekker laat op. Het regent nog pijpenstelen. We vertrekken pas om half tien. Veel boten zijn eerder vertrokken. Reina en Huib zijn al van half acht weg. De vaart verloopt voorspoedig. We komen slechts een spits tegen. De geautomatiseerde sluizen en draaibrug gaan heel snel. We gaan het Canal de Marne a l'Aisne op. Dit is toch ook wel leuk om te varen. Mooie typische Champagne-vergezichten. Glooiende akkers en heuvels en veel kalkweggetjes. Voor de tunnel van Mont Billy ontmoeten we weer Reina en Huib. Zij liggen al een half uur te wachten. Kennelijk komt er een tegenligger uit de 2,5 kilometer lange tunnel. Bovendien hebben ze achter een spits gehangen, en dat schiet dus echt niet op. Diezelfde spits lopen we ook weer in voor de laatste sluis voor Sillery. Als we nog naar Reims gewild hadden, dan hadden we hier fijn achter gehangen en een paar uur extra kunnen bijtellen. Nu meren we lekker al om even over drie af in het haventje van Sillery. Dat is heel netjes, steiger met vingers, compleet met douches, stroom, water en supermarkt op 100 meter. Een fijne plek om te overnachten. Verder is er natuurlijk geen ene moer te doen. Morgen gaan we naar Reims



Donderdag, 23 augustus 2007

dag 101 : Reims

We vertrekken rond half 10 uit Sillery. Het is een minder leuk kanaalstuk. Veel industrie en dus niet zo leuk. We arriveren rond het middaguur al in Reims. Fini wil even de was doen, ik loop ondertussen even naar de kathedraal om foto's te maken. Ik heb er natuurlijk al diversen, maar geen digitale foto's. Daarbij komt dat de ramen van Chagall mij op een of andere manier altijd diep raken. Na de was lopen we nog samen even door Reims. Pikken een terrasje, bezoeken nog de basiliek van St. Remy. Onderweg worden we nog overvallen. Niet door een regenbui, maar door een stortvloed. Mensenkinderen. Het is alsof de stad door de brandweer met hogedrukstralen wordt natgespoten. Ontzettend. 's Avonds drinken we nog een afzakkertje met Huib en Reina. Lekker gezellig.

Vrijdag, 24 augustus 2007

dag 102 : Berry au Bac

We vertrekken lekker weer laat, zo tegen 10 uur. We hoeven maar 24 kilometer en 9 sluizen te doen tot Berry au Bac. De eerste kilometers varen we weer door industrie-gebied. Daarna wordt alles weer wat vriendelijker. We passeren een belgisch jacht. De Santorini. Die ligt al 8 dagen met een kapotte keerkoppeling vanwege een stuk drijfhout. Er is nu een duiker aan het werk. Heel vervelend allemaal. Alles gaat prima tot we na 5 sluizen een spits achterop lopen en dan is het natuurlijk gedaan met de pret. We besluiten, na een sluis te hebben gesukkeld om een uurtje langs de kant te gaan liggen. Maar dan begint de ellende met de sluizen die niet meer werken. Uiteindelijk komt er een militante dame van de VNF vertellen, dat het allemaal mijn schuld is, omdat ik te hard in en uit de sluizen vaar. Als er nou ééntje na 2000 keer te hebben gesluisd in Frankrijk langzaam in en uit vaart, dan is het zo'n rare uit Maastricht. Maar ook hier geld dan, doe maar net of je achtelijk bent, excuseer je een paar keer. De uit de russische bolsjewiekentijd weggelopen opgezette tante wordt bevestigd in haar enigszins overschatte eigendunk en ze wordt weer, voor zover mogelijk, enigzins nors-vriendelijk. ''Stomme buitenlander'' denkt zij, maar zij weet niet wat ik denk en ik zeg het ook maar niet. Dus komen we pas rond 3 uur ( dus feitelijk knap laat) aan in Berry au Bac, alwaar tot groot genoegen Huib en Reina met een pilsje op ons liggen te wachten. Die hadden overigens ook problemen met de sluizen en zij kunnen helemaal niet hard in en uit de sluis varen met hun boot van 16 meter. Het is weer goed warm. We nemen na een wandelingetje boven op de sluis in een kroegje uit 1900 een pilsje. Er is ook een winkeltje. De inrichting stamt eveneens nog uit 1900. Hier kun je zo een film draaien uit de 1800/1900. De tijd is er stil blijven staan. Op het bord buiten staat nog, dat het telefoonnummer van de lokaliteit ''16'' is. Kun je nagaan, wanneer dit voor het laatst is geschilderd. In de kroeg bevinden zich enkele plaatselijke Fransen, die iets ouder zijn dan dan mij. De winkel van Sinkel. Er is water, bier, ijzerwaren, schoonmaakmiddelen, appels, bootspulletjes, sexblaadjes, kortom alles wat de gemiddelde bootsman op zijn tijd nodig heeft. Kennelijk gaat de kroeg alleen open op vrijdagmiddag tussen vier en zes, want even plotseling als hij open was, gaat hij ook weer dicht. 's Avonds gaan we bij de plaatselijke traiteur ( restaurant de Mairie) eten, maar dat verdient verder geen woord meer en wij gaan er in elk geval nooit meer terug.

Zaterdag, 25 augustus 2007

dag 103 : Asfeld

We ontwaken in de mist. Dus blijven we lekker even liggen. Huib en Reina vertrekken als het wat helderder wordt. Wij blijven nog even liggen. Vette pech, want er komt plots een peniche voorbij. Die hebben we dus mooi voor ons. Het is zinloos om hier met een slakkengangetje achter te gaan hangen. Dat wordt dus weer een uurtje wachten. Na 3 kwartier vertrekken we toch. Na een halfuurtje, in de eerste sluis, komen weer een peniche tegen. Denken we, omdat de voorkant naar ons toe ligt. Hij vaart echter achteruit de sluis uit. Dat kan alleen maar betekenen dat hij aan gaat leggen aan een kade, een eindje verderop. Kan hij morgen vooruit vertrekken, want in het smalle kanaal kan hij niet keren. We schutten redelijk snel en varen de peniche inderdaad voorbij aan de kade van een silo. We meren af bij Asfeld op een stil plekje met bankje en veel vissers en veel zon. Lekker toch. Verder zijn er geen voorzieningen. Het is 27 graden in de schaduw. De supermarkt is 300 m verderop in het dorp. Lekker rustig zonnen, lezen en meer van dat werk.

Zondag, 26 augustus 2007

dag 104 : Rethel

's Morgens is het weer even wachten totdat de mist iets is opgetrokken. Maar we vertrekken toch rond 9 uur. De omgeving rond het kanaal is hier ook weer wat vriendelijker. Typisch Champagne. Het weer wordt na het optrekken meteen beter. We varen in een lekker warm zonnetje. We meren rond de middag af in Rethel. Ook een ons bekend stadje. We maken er weer een lekkere luiwammesdag van. Later in de middag arriveert nog een Australisch stel. Geweldige mensen. We maken er samen even een happy hour van. 's Avonds wandelen we nog even door het stadje en checken in het station nog even of er een treinverbinding is met Brussel-Zaventem. Onze Australische buren verwachten namelijk bezoek in Charleville Meziere.

Maandag, 27 augustus 2007

dag 105: Neuville-Day

Weer mist in de morgen. Dat belooft dus weer goed weer. We besluiten vandaag niet meteen helemaal de trap van 26 sluizen te doen, maar te stoppen in Neuville. Dat is een van de weinige plaatsjes langs de trap. We willen even een tussenstop maken om te tanken in Attigny. We arriveren echter pas 1 minuut over twaalf en zien de juffrouw van het tankstation nog net met de kas in het niet verdwijnen. We varen dus door en meren rond twee uur af op een schilderachtig leuk plekje in de zon en groen. Fini blijft lekker lui liggen lezen. Zij wordt geplaagd door een flinke blaar op haar been, kennelijk als gevolg van een insectenbeet. Dat ding wil maar niet verdwijnen. Dus blijft ze lekker rusten met de benen omhoog. Ik pak de fiets en maak een trip naar het in de buurt gelegen Vonck, waar ik na een vette beklimming van een heuvel getracteerd wordt op een prachtig panorama over de valleien in de omgeving. Dan wil ik nog een middeleeuwse priorij met 3 kelders boven elkaar bezoeken. Deze is echter alleen op afspraak te bezoeken. Als vergelding pik ik een stuk of wat lekkere walnoten onder een boom bij een boerderij. Onze Australische vrienden Phil en Deborah arriveren laat in de middag ook. Gezellig stel is dat. Dat wordt dus weer happy hour. Phil blijkt ook een passie te hebben voor koken. 's Avonds gaan we samen lekker eten in het restaurantje vlak naast de sluis. De inrichting is sober. Aan de muur hangt een gedrukte kopie van het wereldberoemde schilderij van een jongetje, compleet met traan. Maar wel goed verzorgd eten voor een schappelijke prijs. Zijn paté fois is zeer goed. Hij verkoopt deze ook via internet tot in Nieuw Zeeland volgens zijn eigen verklaring. En de waard is een gezellige vent, die trots is op z'n zaak. Van hem krijgen we na het eten een soort slivovitsch. Een heel gezellige avond dus.

Dinsdag, 28 augustus 2007

dag 106 : Le Chesne


Om 9 uur vertrekken we samen met de Aussies. De trap gaat moeiteloos. Slechts een sluis van de twintig springt op tilt, waarschijnlijk omdat Phil per ongeluk de rode alarmstok van de sluisbediening heeft geraakt. Onderweg pluk ik nog wat appels en peren langs het kanaal. Een geschenk van Moeder Natuur. Rond de middag arriveren we al in Le Chesne en hebben dus een lekker plekje, met stroom, in de zon. Wat willen we nog meer. Een beetje dubbel gevoel bekruipt me wel, nu we pakweg slechts 2 kleine auto-uurtjes van Maastricht af zijn, zo dicht bij onze grote lummels en grieten met hun kleine snotneusjes. Maar we hebben nog steeds vakantie.... en we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet. We hebben nog 18 dagen de tijd om Frankrijk te verlaten, voordat de Maas tussen Charleville en Givet dichtgaat. En er zijn vele wegen die naar Maastricht lijden.




Woensdag, 29 augustus 2007

dag 107 : Sedan


We vertrekken op het gemakkie samen, met Phil en Deb, na tienen richting La Cassine. Daar willen we even een wandelingetje maken en lunchen. Het piepkleine dorpje ligt er weer prachtig bij. Het is overigens een van de mooiste plaatsjes in de regio. We maken er een wandelingetje, lunchen, plukken een zak verse appelen en gaan verder. Het doel is Sedan. Daar zijn we andere jaren wat snel doorheen gelopen. Dat gaan we dus eens overdoen. Vanwege het langzaam aan doen, arriveren we echter pas rond zes uur. Het afmeren is hier al een truc vanwege de forse stroom, die hier altijd loopt. We moeten een paar forse bomen ontwijken, maar alles gaat goed. Bij het aanmelden krijgen we de onheilstijding dat er weer een sluis kapot.
Ditmaal is het de sluis van Deville. Zij gaat 1 september voor minimaal drie weken dicht omdat er een kapoote deur moet worden vervangen. Dan zitten we dus rond 15 september en op 16 september gaan alle sluizen voor onderhoud dicht van Sedan tot en met Givet. Veel keus hebben we dus niet. Het betekent: morgenvroeg zo vroeg mogelijk vertrekken en in een ruk in ieder geval tot Laifour varen. Normaliter kunnen pleziervaarders pas schutten om 9 uur. We spreken echter af om 8 uur al te proberen. Deborah is in alle staten vanwege de afspraak in Charleville op 31 augustus met haar Australische vrienden. Ik stel haar een oplossing voor maar helemaal gerust is ze niet. We maken nog een leuke avondwandeling en dan is het met een slaapmutsje: 'Naar bedje toe''.

Donderdag, 30 augustus 2007

dag 108 : Revin

's Morgens in alle vroegte opgestaan. Om acht uur willen we proberen te vertrekken. Helaas, pindakaas. De sluis reageert niet op onze telecommander. Dus maar weer aanleggen aan de wal, kopje koffie, bammetje, en weer opnieuw proberen om 9 uur. Bingo. Sesam opent zich en we gaan op pad. Met een klein stroompje in de rug gaat het goed vooruit. We hebben afgesproken tot vandaag voorbij de probleemsluis te varen en af te meren in Laifour. Onderweg maak ik nog wat appelpannenkoek, ook voor onze Aussies. Lekker hoor. Na een koude morgen met 6,5 graad klaart het wat op en in de middag kan het T-shirt zelfs weer uit. We passeren voor Laifour de probleemsluis en het blijkt dat de damwand van de stuw kapot is. Dat ziet er heel vervelend uit. We komen na een ''natuurlijk'' heel mooie rit lekker voor 4 uur in Laifour aan. Daar ligt de kade vol. Met wat inschikken was er voor ons nog wel een plaatsje geweest, maar de aanwezige lulzakken van kapiteins ( waaronder 2 Nederlanders) wilden geen van allen opschuiven. Ik had de namen eigenlijk eens moeten opschrijven. Dit is de eerste keer in 17 jaar varen, dat ik geen plaats krijg om af te meren. Ik besluit dan toch maar door te varen, want de aanblik van die kapotte barrage baart me toch flinke zorgen. We varen door tot Revin en hebben daar in ieder geval een extra sluis achter ons, als er wat gebeurt. We meren af in Revin en vinden er een geweldige plek aan de met bloemen versierde wal. En de havenmeesteres is minstens even leuk, zoniet nog aardiger. Zij is zeer behulpzaam, een geweldige kletskous, is getrouwd, heeft een dochter van veertien en is erg lief. Al met al schieten veel te hard op met varen. We besluiten ter plekke, dat we voor straf vanwege snelheidsovertreding een week hier moeten blijven liggen. We evalueren na het afmeren met Phil en Deborah de dag bij een glaasje zonder fris. We lachen ons zowat scheurbuik. De lol viert hoogtij. En Deb krijgt Japanse kenmerken. Te pas en te onpas grijpt ze naar de foto-camera. Ik ben nog nooit zo vaak in beeld geweest als de afgelopen 3 dagen. En ik kan weer eens lekker Frans, Duits en Engels door mekaar praten en vertalen met een Duitse Kapitän en Phil en de (haven)meesteres. Inmiddels komt het water door de kapotte stuw steeds hoger en tenslotte over de kade-rand. Dat geeft zeker problemen hogerop de Maas. In ieder geval voor de schepen in Laifour, die ons geen plek gunden. God straft kennelijk toch onmiddelijk, ha, ha, ha. Zal ze leren. Hopelijk krijgen zij de komende dagen ook geen plaats. We eten een eenvoudig hapje aan boord met warme geitenkaas (volgens mijn geheime recept) en quiche lorraine. Ik krijg van Fini geen dessert meer, omdat mijn riem een gaatje verder zit. Moet ik het doen met een portie franse kaas en witte druiven. Nou, dat is leuk. Nou eigenlijk niet, maar wel heel lekker. Mij hoor je niet klagen.

Vrijdag, 31 augustus 2007

dag 109 : Revin

Om half tien wordt de reveille geblazen. Lekker wakker worden midden tussen de bloembakken met magnefiek gezicht op Revin. Het wordt toch geen luierdag vandaag. Fini moet haar overtollige energie kwijt en begint fanatiek de hele boot van binnen te poetsen. En de grote was wordt weer eens gedaan. We hebben hier in de haven namelijk de beschikking over een wasmachine met droger en zonodig waslijnen tussen de rozenperken. Ik doe met Deborah de foto's van de afgelopen dagen uitwisselen en brand op 4 cd's een back-up van de door haar gemaakte foto's. Dat neemt nogal even tijd in beslag. Met Phil ga ik op zoek naar een verloopstuk voor de Franse gasfles naar een Australische barbecue, maar dat lukt helaas niet. De Brico heeft het niet en in het plaatsje zelf is er geen loodgieter meer, die ons wellicht kon helpen. 's Avonds zij we uitgenodigd voor een etentje bij de Aussies. Dat wordt heel gezellig kletsen en lekker eten. Phil heeft een geweldige pie ( ''paai'' ) gebakken. Als dessert heeft Deborah bij de boulangerie Frans gebak gehaald. Dat blijkt toch een exacte kopie van een Limburgse fruitvlaai te zijn. Maar wel lekker. En omdat het, volgens de gastheer, kennelijk niet genoeg is wordt deze vlaai versierd met een knots ijs. Fini gaat met de dag vooruit, wat betreft haar Engelse conversatie. Die verloopt zonder problemen. Geweldig toch.
Het wordt dus een latertje en als we dan toch niks meer op- of afkrijgen, gaan we lekker loom naar onze eigen bedstee.





Zaterdag, 1 september 2007

dag 110 : Revin


Vannacht hoorde ik plotseling Engels praten. Ik schrik me te barsten. Ik lig toch niet ergens in een buitenlands bordeel. Het raadsel is gauw opgelost. Soms praat Fini ook 's nachts tijdens haar slaap. Dat is geen punt. Maar in het Engels heb ik het nog nooit gehoord. Grappig is het wel. Fini gaat in de morgenuren met Deborah shoppen. En, als alles goed gaat, komen vandaag de 4 Klimmers op bezoek, inclusief kroost. Dat is toch wel een verrassing. De familie arriveert rond half een. Fijn om m'n Sonnyboy en z'n liefje weer te zien. Geweldig om het kroost zo gegroeid te zien. Rick kletst als een grote vent en is zo slim als een vos, Evy stapt trots als en pauw parmantig heen en weer, brabbelt haar broertje na met af en toe een verstaanbaar woord en heeft het erg druk met maar eigen zin er door te drukken. Het is genieten van die 2 lekkere rakkertjes. Krijg ik ook nog een SMS van mijn andere erfgenaam (voor zover er tegen die tijd wat te erven is), dat hij de volgende week langs komt met vrouw en kroost. Sjiek. Mensen, we blijven nog even. Het is hier erg gezellig.


Zondag,2 september 2007

dag 111 : Revin


Natuurlijk is het vroeg reveille. De kindertjes hebben zich vannacht voorbeeldig gedragen. Maar 's morgens wordt het pas echt gezellig, als Rick bij opa en oma in bed kruipt. Natuurlijk een lekker ontbijt met een uitsmijter. We nemen afscheid van onze vriendelijke reisgezellen Phil en Deborah. Zij vertrekken vandaag met hun bezoek naar het Noorden. Hun vaarvergunning is al afgelopen, dus ze moeten een beetje voortmaken. Wij gaan naar de rommelmarkt en de gepimpte auto's kijken. Dat valt even zwaar tegen. De rommelmarkt bestaat uit een kraam of dertig met wat overjarige spullen. Op de aangekondigde autoshow staan er wat nieuwe auto's, een enkel overjarig model en een geweldige oude Cadillac Deville, die slecht is opgeknapt. Daar is nog veel werk aan, maar wel blits. We gaan nog even naar de Super en vergapen ons aan het kaas-, vis- en vleesaanbod. Na de lunch vertrekken de Klummers weer richting huis. Opa en oma gaan weer over tot de orde van de dag. Dat wil zoveel zeggen als, puzzelen, lezen en muziek luisteren. We besluiten de wandeling uit te stellen tot morgen, vanwege het feit dat de zondag een rustdag is en dan ook als zodanig eerbiedigd dient te worden. Dat geldt overigens niet voor het nuttigen van drank, want de pastoor zit al 's morgens, voordat de zondagsmis uit is, aan de wijn. Dus .....



Maandag,3 september 2007

dag 112 : Revin

Veel boten vertrekken. We blijven met 4 boten achter, waarvan er 2 kennelijk permanent liggen. Lekker rustig, behalve dat er iemand het nodig vindt om zijn boot hier een grote beurt te geven en de hele dag met een schuurmachine in de weer is. Een keer raden welke nationaliteit deze man heeft. Goed zo, de Engelse dus, kon niet missen. Typisch een dag om niks te doen vandaag. We wandelen eens door het plaatsje. In het plaatselijke museumpje bekijken we een mini-tentoonstellinkjeover energie, de vroeger hier goed vertegenwoordigde ijzergieterijen en kachelfabrieken en een huiskamer die is ingericht anno 1900.
Even boodschapjes doen en dan lekker niksen.




Dinsdag,4 september 2007

dag 113 : Revin

Om de ingewanden op gang te brengen maak ik als ontbijt een lekkere broodpap van oud stokbrood. Dat vult goed. Vandaag is er markt. Dat is altijd wel interessant. Goede groenten voor een redelijke prijs. Keurig verzorgd vlees en de gebruikelijke overjarige schoenen en kleren. Na terugkomst wordt er weer driftig gepoetst. Fini neemt deze keer de buitenkant onderhanden. Zelf beperk ik me tot het aanpassen van de lay-out van mijn definitief reisverslag. Omdat het enkele keren misgaat, neemt dit een flinke tijd in beslag. Na de middag gaan we even een wandeling maken, half door het bos aan de Maasoevers, half door het voor ons onbekende deel van Revin. Na terugkomst spreekt Fini de Engelsman eens aan over zijn klote-schuur-gedrag. Het resultaat is wel, dat hij er in ieder geval mee ophoudt. De zalige rust keert weer terug in de haven. Als lunch mag ik iets meer dan een dozijn gamba's in de knoflookboter verorberen. Dan wordt er weer eventjes gewerkt. Het avondmaal doen we in het kader van het noodzakelijke afslankprogramma ditmaal mager. Dat wordt dus een geroosterde steak en geroosterde courgetten met basilicum. Voorwaar, een tractatie.
We hebben klachten gekregen, dat we niks meer van ons laten horen. Nou dat klopt, want internet is in het Noorden van Frankrijk nog een zeldzaamheid. Dus, nemen we morgen maar de trein terug naar Charleville, om een en ander bij te werken.