St. Gilles vervolg

Woensdag, 18 juli 2007

Dag 65

Vandaag is het credo: dolce far niënte, oftewel zalig nietsdoen. De temperatuur loopt op tot over de 40 graden. Dan hou je je vanzelf wel koest. Er gebeurt vandaag niet veel. Dus maar even een tip voor vakantiegangers naar Frankrijk om heel goedkoop vanuit een cel naar Nederland te bellen.
Ga naar de Bar et Tabac, vraag naar een code-kaart voor een gebruik in een ''Cabine'' , kosten voor SFR kaart 7,50 Euro. Er bestaan overigens meerdere ''merken''. Dan ga je naar de cel. Tik in je toegangscode zoals vermeld bijv. 3089, wacht op de juffrouw die vraagt de heel-veel-cijferige code van de kaart in te tikken en sluit af met een hekje ( of soms sterretje), wacht op de juffrouw die vraagt het gewenste nummer in Nederland in te tikken, afsluiten met hekje (of sterretje) , wacht op de juffrouw die zegt hoelang je nog kunt bellen en de telefoon gaat over. Het lijkt vrij ingewikkeld maar is in feite doodsimpel, staat allemaal achter op de kaart en het wordt je nog eens voorgezegd als je belt. Wij kunnen in ieder geval vaak meer dan 9 minuten kletsen voor ongeveer een euro. Voor de prijs van een pilsje kun je dus 18 minuten bellen. Dan ben je mobiel iets van 28 euro kwijt. Doe er je voordeel mee. Morgen krijg je nog een tip.


Donderdag, 19 juli 2007
dag 66

Vandaag zijn Jan en Jose 38 jaar getrouwd. Die krijgen dus een kaartje.
We gaan even naar de Super en zien om 10 uur al langs de kant de echte tourfans, die zich al met stoelen en eetboxen langs de route hebben geïnstalleerd. Rond kwart voor drie wordt de stoet verwacht. Om half twee komt de reclame-karavaan langsgestormd. Er wordt kwistig gestrooid met onzinnig reclame-materiaal. De buit van Fini bestaat uit : een pet, een tas, een strandspeeltje, een mini-autootje, een pizza-waaier, badspul, reductiebonnen voor brillenzaken en supermarkten, een krant en nog zo wat spul, dat eigenlijk meteen in de vuilnisbak kan. Enfin, als de echte renners aankomen, is het voorbij met foto's maken, want bijna iedereen rent tot op het laatste moment levensgevaarlijk de straat op, om toch maar vooral die ene waardevolle plaat te kunnen schieten. Ik heb wel min of meer toevallig wat renners kunnen vastleggen. Het merendeel der genomen foto's heb ik toch maar verwijderd, omdat er uitsluitend een rug van een vette Engelsman, een grote groene wuivende reclamehand, die aan een jongetje zat vastgemaakt, of iets anders wat ik beslist niet wilde zien, heb vastgelegd.
Dan de beloofde volgende telefoontip: Als je erg krenterig bent kun je je terug laten bellen in de cel. In elke cel staat het telefoonnummer van de cel. Dit is eigenlijk alleen een oplossing als de ander via internet goedkoop kan bellen of via 1639, Tele2 of zo iets goedkoop internationaal kan bellen. Het is naar mijn idee wel de ultieme studentenkrenterigheid.
Morgen weer eentje.


Vrijdag, 20 juli 2007
dag 67

Vandaag is het tijd voor de fiets. Fini blijft lekker thuis. Het is wel warm, maar een beetje bewolkt. Prima weer om te fietsen dus. Ik verken zelf een wandelroute door een natuurgebied, midden in de Camargue, la Cougeliere. Het blijkt eigenlijk een voetpad te zijn, maar met enige moeite kom ik er zonder kleerscheuren en vooral zonder kapotte band vanaf. Het is wel een geweldig mooi stukje ongerepte natuur. Te voet is het 2,5 uur lopen. Om er te komen ben je vanaf St. Gilles toch een klein half uurtje met fietsen bezig. Maar wel de moeite waard. Na de middag wordt het loeiheet. Buiten meten we 41,6 graden, in de stuurhut 46 met de gordijnen dicht. Dat is dus rusten geblazen. 's Avonds is er in de arena een optreden van een komische groep: le Bombero Torero. Daar gaan we dus heen. Er doen een stuk of 7 erg kleine mensen mee. Dat verhoogt voor veel mensen al de feestvreugde. Als zo'n kleine man met een torero-pakje rondloopt, vindt ik dat niet om de lachen. Wel knap als dezelfde man slim en moedig met een stier omgaat. Een beetje komisch is het heel soms, vaak heel langdradig, maar zeker niet spectaculair. Om het vacantiegevoel op peil te houden, nuttig ik maar een kreeftje. Hij is kant en klaar uit de diepvries, er is geen verse visboer in het dorp. Hij smaakt jammer genoeg te zout. Dan maak ik ze zelf toch lekkerder klaar.
Nog een telefoontip: kennelijk is bellen naar het buitenland ook goedkoop via speciale telefoonwinkels ( soms heten ze Taxi-phone of iets dergelijks) annex internet- of cybercafé's. Deze methode is zeer populair bij Fransen uit overzeese gebiedsdelen. Voor morgen heb ik er nog een telefoontip.


Zaterdag, 21 juli 2007
dag 68

Vandaag gaan we samen met de fiets op stap voor een groote fietstocht naar Sylvériare. Dat is 26 kilometer heen, maar ook 26 terug. Wel een prachtige fietsweg over binnenwegen, weer midden door de camargue, langs rijstvelden. Hier en daar zien we heel in de verte een paard of een stier. Veel vogels. Mooie bloemen langs de weg. En we plukken een zak bramen. Lekker met fromage blanc als dessertje. We zijn rond 3 uur weer terug van de reis. En houden, uitgeblust, met de benen omhoog, een welverdiende siësta. Een stelletje kinderen vissen met een in het wild geplukte bamboestok. Grote hilariteit natuurlijk als er eentje iets vangt, want ze weten niet hoe ze de vis van de haak moeten halen. Maar plezier hebben ze wel.
's Avonds hoeven we de deur niet uit, want voor onze neus wordt er een kunstmarkt gehouden, compleet met levende muziek van een wandelende dixyland-band. Het merendeel van het aanbod aan handwerksspul bestaat uit met Camargue-symbolen beschilderde hemden, keramiek, dakpannen, lampenkappen, schelpen, flessen en dergelijke. Het zou in een gemiddelde Valkenburgse souvenierwinkel het niveau van de glimmende glamourtoestanden resp. reproducties van huilende weeskinderen en met een spons geschilderde schaapjes-op-de-heide-landschappen niet weten te overschrijden. Tsja, er is veel te beleven tussen kunst en kitsch. Onder het niveau van kitsch is er toch ook nog een hoop te zien en voor te veel geld te verkrijgen. Maar ook hier geldt: vrijheid-blijheid.
Tot slot nog een telefoontip: gebruik je zelf en degene die je wilt bellen MSN en soms Skype, dan kost het je alleen de Internetprijs in cybercafé 's. Vaak is daar standaard al een webcam en een koptelefoon aanwezig. Voor een uur internetten in Cybercafé 's betalen we tussen de een en drie euro. Mogelijkheden genoeg dus en doe er je voordeel mee.


Zondag, 22 juli 2007
dag 69

We beginnen de dag met een lekke band. Natuurlijk net als ik naar de Super wil. Daar wordt je toch hardstikke gek van. Dat is ongeveer de 12e lekke tube. Morgen maar op zoek naar weer een nieuwe binnenband. Die Fransen fietsen niet voor niets op mountainbikes met vet dikke banden. En fietsenmakers zijn zowat uitgestorven. Hier is St. Gilles zit er in ieder geval geen meer. Soms vind je nog wel eens wat fietsmateriaal in een Bricomarché. Maar dat is hier ook niet het geval. Dat wordt dus waarschijnlijk weer een uitstapje naar Nimes. Neem je de fiets mee naar Frankrijk, haal dan maar meteen een stelletje stevige reserve-banden bij de fietsenboer. De binnenbanden welke ze hier verkopen, zijn van een soort rubber ter dikte van een luchtballon, hebben meestal waardeloze franse ventielen die afbreken en bovendien een maatvoering, welke alleen met een PC is te herleiden naar Nederlandse afmetingen. We zullen wel zien.
Het is in ieder geval al vroeg weer lekker warm. 's Morgens nog af en toe met de zon achter de wolken.
's Middags wordt het weer zeer warm. ''Blijf maar zitten waar je zit en verroer je niet''- weertje. Fini vindt het echt botenpoetsweer. En als zij zo iets vindt, dan laat haar maar. Maar het glimt wel weer lekker allemaal. Er zijn Maastrichtenaren langs gekomen. Zij zijn eerder deze week al gearriveerd. Leuk om weer eens in je moerstaal te kunnen kletsen.
Nog een telefoontip dan, die veel Nederlanders niet weten. In Franse telefooncellen staat op het toetsenbord een vlaggetje. Daarmee kun je als taal kiezen uit Duits, Engels, Italiaans en Spaans geloof ik. De telefoonstem spreekt je dan toe in de gekozen taal. Heel handig als je niet zo goed bent in Frans. Ook hebben ze een toets met een luidsprekertje om het geluid harder te zetten. Heel handig.