van Charlevile naar Auxonne

Zondag, 20 mei 2007


dag 6

Gisteravond was het hommeles in de haven. Een paar donkere jongens waren aan het kloten op de steigers. Eentje klom er op de Kobold, terwijl wij met de fiets naar de stad wilden. Een Fransman belde onmiddelijk de politie, maar zoals het een goede politie-agent betaamt, liet zich niemand zien. Het liep allemaal met een sisser af, maar leuk is anders. In de stad waren overigens meerdere internetcafé's, waarvan enkele als sinds de middag gesloten waren, omdat het zaterdag was. Met behulp van een hele vriendelijke mevrouw aan de receptie toch nog een plek gevonden om het verslag op de site van de Kobold te zetten. Het resultaat hebben jullie kunnen zien. Vanmorgen zijn we in alle vroegte, d.w.z. Om half negen vertrokken maar de sluizen gaan pas om 9 uur in bedrijf. Bovendien kwamen er twee spitsen van 38 meter bij en in Frankrijk krijgen die voorrang. Als je dan weet dat de Franse sluizen hier maar 39,8 m zijn, betekent dit wel een vet half uur wachten op 2 schuttingen. Bovendien heb je dergelijke krengen de hele dag voor je, omdat de afstand tussen de sluizen te kort is om te passeren. En er staat een flinke stroom tegen, ik schat 2 tot 3 kilometer per uur. Dat vertraagt behoorlijk en is opletten met varen. We hebben besloten om niet de kortste weg te nemen naar het Zuiden, maar via het kanaal des Ardennes over Reims te varen. Dan krijg ik onder Vitry le Francois een stuk waar ik nog nooit gevaren heb en dat is altijd leuk en spannend. Bij Pont a Bar verlaten we de goeie oude Maas. Op het kanaal des Ardennes zijn we de stroming uiteraard kwijt en mag ik gelukkig een van de spitsen passeren. Dat is nog even goed passen, meten en wringen op zo'n smal kanaaltje met keien aan de kant en veel begroeiing onder water. Ik heb dus ook meteen een pak wier aan mijn schroef hangen, met als gevolg extra trillen. Gelukkig heeft de Kobold een inspectiekoker voor de schroefas. Dat wordt vanavond dus werk aan de winkel. De bedoeling was om in le Chesne te overnachten. Echter, er is geen water, wel stroom, maar er ligt verder nog niemand. Niet erg gezellig dus. We varen dus maar door naar de trap van 28 sluizen op 9 kilometer. We zijn ondertussen het vervuilde water uit onze tank kwijt en tanken vers water aan sluis 1 van de trap. Om zes uur stoppen alle sluizen en kunnen we in overleg met de vriendelijke sluiswachter op sluis 1 in het wild overnachten tussen sluis 3 en 4. Je kunt beter zeggen tussen de vogels,de bomen, koeien en nog wat natuur. Een prachtige plek in een bosrijke omgeving, ver weg van de bewoonde wereld. Schitterend. Lekker in ons eentje. Fini is wel bang voor de koeien, maar er zijn hier geen beren. Overigens is dit een van de weinige dagen dat we eens zonder storing alle sluizen hebben gepasseerd.
De hele dag is het op een enkel mini-buitje na droog geweest. 's Avonds krijgen we echter toch weer een stortbui. Daarna nog even buiten zitten met een glaasje en een kaasje, binnen werken aan het dagboek. Dan komt het bericht dat onze jongste kleinzoon Jules zelfstandig loopt en oegfent voor de Vierdaagse.
We moeten morgen ''vroeg'' op, want de sluiswachter komt al om 9 uur !!!. Tis tog wah, zoon vekaassie.


Groeten van de Kobold



Statistiek van vandaag:
sluizen : 12
kilometers : 48
vaaruren : 9,5

Maandag, 21 mei 2007


dag 7


We worden wakker van de vogeltjes, de koeien en uiteindelijk de wekker. Is dat effe lekker pitte in de doodse stilte. Buiten is het koel en grijs, binnen is er warme thee in afwachting van de sluiswachter. 10 minuten voor de afgesproken tijd arriveert het grijze busje. De goede man zet de sluizen aan en hopsa, varen met de schuit. Nog 23 sluizen te gaan op goed 8 kilometer. Das werreke, man. Daarna nog een paar en we zijn in Rethel. Ïn totaal 29 keer geschut. Wel allemaal automaten, en maar een keer stremming op een sluis. Dus we vliegen er snel doorheen. Waar vroeger met de hand en stangen op de sluizen 7 uur voor de hele trap van 26 sluizen nodig was, doen wij in minder dan 5 uur met de automatische bediening. Rond het middaguur wordt het zeer warm. De korte broek gaat aan met de sandalen. We doen onderweg nog wat boodschappen in Attigny. Hier is de aanlegkade nog altijd keurig verzorgd. Onderweg zien we nog meerdere kleine waterhoentjes. Dat doet me plezier, want ik heb ze al enkele jaren bijna niet meer gezien, ik vermoed vanwege de vogelgriep.
Rond 6 uur komen we met een sukkelgangetje aan in Rethel. Ook hier is alles nog altijd keurig verzorgd. Vroeger zaten hier altijd wel enkele wagens met ''nomades'', maar die zijn er niet meer.
Wel zit er vlak bij de boot een man met een blik bier en clownspop op een bank. Hij zegt ons vriendelijk gedag en praat met de pop alsof het zijn kind is. Af en toe veegt hij eens over het gezicht van de clown, om iets uit zijn oogjes te vegen. Hij kijkt naar de fluitende vogeltjes, geniet ervan en vertelt erover. Heel vriendelijk en mooi om te zien, zoals hij daar bezig is. Rond acht uur slentert hij weg met zijn pop op de rugzak. Hij lijkt wel zo te zijn weggelopen uit een verhaal van Guy de Maupassant.
Na een vreselijk lekkere verse maaltijdsalade van het huis, met bijpassende wijn, lopen we een rondje, pikken een terrasje en merken op, dat het om 10 uur 's avonds nog erg warm is. Genietend van het avondrood nemen we een afzakkertje en vallen moe maar voldaan in slaap.



Groeten van de Kobold





Dinsdag, 22 mei 2007


dag 8


We beginnen aan de tweede week. In het bilateraal werkoverleg hebben we in gemeenschap besloten in 2 dagen naar Reims te varen. Aldus, na de gebruikelijke inspectie van het motorruim gaan we in lichte mist op pad rond acht uur varen. Natuurlijk weer kanaaltjes door een prachtig landschap, tussen uitlopers van de Ardennen, veel bos langs de kant. Vanaf Vieux Asfeld wordt de naam van het kanaal veranderd. Het heet dan plotseling Canal Lateral a L' Aisne, maar het is hetzelfde water. We komen met een klein beetje oponthoud op 2 sluizen zonder problemen ruim voor de geplande tijd in Berry au Bac. Na kort overleg besluiten we toch maar door te varen richting Reims via het Canal de l'Aisne a la Marne. Het is prachtig warm weer en we zien wel. Het landschap veranderd van een bos- en parkachtige omgeving in een landschap met veel glooiende akkers en een weids uitzicht. Het lijkt wel een golvend polderlandschap. In het water drijft een pasgeboren dood hertje, kwam zeker niet meer op de hoge kant. Jammer. We komen met behulp van privé-begeleiding door een van de de medewerkers van de VNF ( kanaalbeheerder) voor sluitingstijd door de laatste sluis voor Reims en kunnen de laatste 13 kilometers op een sukkeldrafje uitvaren. De man heeft een tractatie verdiend.
Wij wandelen na het avondeten nog maar eens een keer door de mooie stad Reims. De mooie fontein en de draaimolen staan er nog. We pakken een neut tegen het lawaai van de autoweg, werken de administratie bij, bellen met Chris maar die heeft geen nieuws en dus gaan we lekker pitten.


Groeten van de Kobold





Woensdag, 23 mei 2007

dag 9


Vanuit Reims vertrekken we naar Condé Sur Marne. Daar verlaten we het Canal lateral a l'Aisne om verder te gaan over het Canal lateral a la Marne, richting Vitry le Francois. Mooie trip, behalve het eerste stuk langs Reims. Verderop mooie plaatjes geschoten. Er liggen veel dode beesten in het water, honden, katten, konijnen, vanalles wat. De kanten zijn vaak stalen damwandplaten. De beestjes die in het water vallen komen er dus helaas nooit meer uit. Zielig toch. Onderweg kopen we nog een franse gasfles. Wonderwel past de hele zaak aan de nederlandse koppelstukken. Dat was wel spannend. Op internet was hierover niets te vinden maar het is dus toch gelukt. De Nederlandse fles kunnen we nu als reserve achter de hand houden. De trip schiet goed op. We komen zonder problemen de 2,3 km lange verlichte tunnel onder de Mont de Billy door. Na de tunnel brak er even lichte paniek uit op de Kobold omdat de boegschroef weigerde. Dat betekent of kapot of geen stroom. Het laatste bleek het geval. De voltmeter staat op 0. Dan zijn dus de accu's leeg, een v-snaar of de dynamo kapot of de spanningsregelaar stuk. Het hele doomscenario trekt aan me voorbij. De koeling doet het, dus geen v-snaar. Alles nageken, niks te zien. Blijkt er iemand na het starten per ongeluk de startsleutel op ''uit'' te hebben gezet. Weer op contact gezet, en alles werkt gelukkig nog. We halen verder zonder problemen op de sloffen Chalons sur Champagne, waar we overnachten. Een haventje van niks. Geen water en geen electriciteit. Wel direct in de buurt een telefooncel (20m), internetcafé (100 m), winkelcentrum op 3 minuten.
Erger is, dat de sluiswachter een slechte boodschap voor ons heeft. Het verbindingkanaal tussen Vitry le Francois en St Jean de Losne is tot 26 juni gesperd wegens werkzaamheden. Denk je dat je alle ''chomages'' via Internet hebt opgespoord, krijg je dit als extraatje. Het betekent in praktische zin dat we een hele omweg hebben gemaakt, om een stuk kanaal te varen, waar ik nog nooit geweest was, kunnen we nu weer een hele omweg maken via Bar le Duc en Toul en ik heb het stuk kanaal tussen Vitry le Francois en St Jean de Losne nog niet gezien. Daarom niet getreurd. We gaan vol goede moed verder met de rondzwervingen door Frankrijk.
Wordt vervolgd.

Groeten van de Kobold





Donderdag,24 mei 2007

dag 10

We vertrekken uit Chalons met lekker zonnetje. Een beetje heiig, maar om 10 uur al warm genoeg om de rest van de dag zonder T-shirt te varen, althans ik, want Fini doet het nog even met shirt. Dat staat netter. Rond het middaguur gaat het shirt weer aan want ik voel het stevig branden op mijn vel. Prima dag, afwisselend landschap. We varen naar Vitry Le Francois waar we het kanaal van de Marne naar de Rijn opvaren.
Dankzij snel schutten geraken we tot Pargny. Hier is een prima verzorgde aanlegplaats buiten de bebouwde kom, met banken, gras, schaduw, stroom, water en alle mogelijke zaken in het dorp. De Shopi supermarkt brengt je de boodschappen zelfs aan boord. Het café-bar-restaurant is de vreselijke afstand van 100 meter lopen. Geen langslopende nieuwsgierige mensen, geen auto's te horen, alleen een kikker die van geen ophouden weet, maar dat mag. Kortom, een plek om lief te hebben en 's avonds lekker op het Ibizadek te zitten met een wijntje of zoiets. Totdat het plots rond 10 uur ietsje begint te regenen. Dus gaan we naar de warme salon binnen en steken enkele kaarsje aan. Vanwege de romantiek, snap je. Alles bij elkaar weer een lekkere dag. We zijn gewoon bofkonten. Vindt Jean-ke ook en die kan het weten.


Groeten van de Kobold




Vrijdag, 25 mei 2007

dag 11


Geweldig gepit en volgens Fini ook enorm gezaagd. Ainsi soit-il. We hadden met de sluiswachter afgesproken dat we om 9 uur zouden vertrekken, maar rond kwart over 8 hoor ik de motor van een peniche achter me starten. Ik eens even in mijn beste frans een praatje gemaakt met de schipper. Blijkt dat hij om half 9 uit gaat varen en dat ze een paar kanaalstukken wat verder leeg moeten laten lopen omdat hij anders niet onder de bruggen kan. Ik krijg desgevraagd zijn instemming om voor hem te vertrekken. Dat scheelt enorm in tijd, want zo'n peniche kom je normaliter niet zomaar voorbij op deze smalle kanalen. Een beetje overhaast vertrek dus. Maar goed dat we wat eerder zijn opgestaan en ik klaar was met de dagelijkse contrôle van het motorruim. Verder op weg naar Bar le Duc. Dat is nog een hele klus met de nodige sluizen. De meesten zijn automaten, dat schiet dus goed op. De laatste 10 zijn echter weer handbediend. We krijgen dus een persoonlijke sluiswachter mee en moeten helpen met draaien. Dat is toch ook wel weer eens leuk, om met een mens op een sluis te kunnen praten. Het valt op dat de sluiswachters van de huidige VNF een stuk vriendelijker zijn dan de vroegere staatsbeambten. Kennelijk wordt er op gelet. Ook op de boten trouwens, want om de haverklap komt er een autootje langs, wordt er doorgebeld wie waar zit en waar hij naar toe gaat. Wel makkelijk overigens, want als je het vraagt weet je precies of er iemand voor je zit of dat je ergens tegemoet komt. Zonder problemem komen we na 25 sluizen en 28 kilometer rond half vijf in Bar le Duc aan. De haven is niet veel veranderd ten opzichte van mijn eerder bezoek hier. Er is wel wat lawaai van de treinen, maar dat went. Fini wil allereerst een groot ijs omdat zij de hele dag in de zon heeft moeten werken op het voordek, en ik lekker onder de zonnekap in de stuurstand stond. Aldus eerst naar een terras. We doen wat boodschappen, weer naar een terras. Omdat het veel te warm is om te koken, eten we lekkere salade met o.a. jambon cru, gemarineerde rode bietjes, franse kaas, pitten, en stokbrood.
Tot nu toe gaat het geweldig.
Vandaag is ook Paul Kok uit Apeldoorn jarig. Vanaf deze plaats harte proficiat en natuurlijk nog vele jaren op deze aardkloot in een goede gezondheid.

Groeten van de Kobold
en van Fini, Rob en Jean-ke.




Zaterdag, 26 mei 2007

dag 12


Wakker geworden zonder al te veel last van de treinen. Op de parkeerplaats naast de haven staat sinds gisteravond een auto met een man alleen. Kennelijk een zwerver. Hij heeft met de auto in ieder geval onderdak. Hij is al wakker en drinkt zijn eerste pilsje. Ik breng hem warme thee, met de gedachte dat dit hem goed zal doen. Hij bedankt overvloedig, maar maakt me duidelijk dat warme dranken heel slecht voor hem zijn !!!!!! We kletsen over van alles en nog wat. Hij vindt het geweldig dat er iemand met hem praat. Daarna neemt nog een slok uit zijn blik en slentert terug naar zijn auto en gaat verder met zijn leven.
We zijn vertrokken met een klein zonnetje dat in de loop van de morgen steeds warmer wordt. We krijgen uiteraard weer een privé-sluiswachter van de VNF mee. Overigens is hij, echt Frans, een klein half uur te laat op de eerste ophaalbrug. Maar dat ben je hier zo gewend. Onderweg krijgen we een prachtige voorstelling van een jagende buizerd. We nemen wat Franse gasten een eindje mee op de boot. Zij vinden het prachtig, wij vinden het leuk en je leert weer eens wat Franse woorden. Alle 18 handbediende sluizen passeren we zonder problemen. De allereerste met automaat mogen we binnenvaren en prompt slaat de zaak op tilt. Een vriendelijke Franse buurtbewoner belt wel even met de Kanaalservice. Volgens hem doen alle sluizen het altijd en is deze altijd kapot. Hij woont in de buurt van het kanaal en vertelt dat veel Hollanders grote huizen opkopen. Ik leer ook dat er grote vissen in het kanaal zitten. Hij weet dat er pas een snoek van 1.20m is gevangen. Een eindje terug is er een karper van 20 kilo gevangen. De monteur komt, we krijgen een hand, snel is alles verholpen en nemen afscheid van de verteller. Rond 4 uur krijgen we plotseling donkere wolken en nog even een stevige bui, compleet met onweer. Als echte diehard ga ik niet binnen sturen. Ook Fini blijft stoer buiten, zelfs als het bliksemt !!! Als de bui over is, dampen de wegen en het kanaal door de warme ondergrond. We leggen rond zes uur aan in Trouvay. Klein plaatsje met een winkel en 2 café-restaurants. Nou ja, vergeet het restaurant maar, want geen van beiden serveert nog een maaltijd. Buiten staat er nog wel een levensgroot bord met «Menu du Jour » . Maar dat staat er al jaren en heeft ooit iemand vergeten weg te halen. Heerlijk volk toch, die Fransen.


Groeten van de Kobold


Zondag, 27 mei 2007

dag 13

Vandaag is het Pinksteren. We zijn vroeg uit de veren, om vroeg te kunnen vertrekken Dat is jammer maar helaas. Het schutten begint pas om 9 uur vandaag. Bij de start regent het behoorlijk. Na een half uur is het weer droog. Het blijft bewolkt , maar wel een lekker temperatuurtje tot in de namiddag. Overigens verloopt alles vlekkeloos en zijn we ruim op tijd voor de sleep door de tunnel van Mauvages. Deze vertrekt om half 2. We zijn alleen met de Kobold. We maken met 2 touwen vast aan de elektrische sleper. De Fransen zijn zo onaardig om de twee touwen ongelijk op hun sleper te leggen, zodat wij 5 kilometer lang met een snelheid van 3 tot 4 kilometer per uur scheef door de tunnel van 5 meter breed getrokken worden. Ik mag alle mogelijke moeite doen om, mede met behulp van de boegschroef, de koers te houden en Fini heeft alle tijd nodig om mij langs de kant te loodsen. Geen seconde de aandacht laten verslappen opdat alles aardig verloopt. En dat gebeurt op een enkel boems na vlekkeloos. Maar spannend en vermoeiend was het wel, op die manier. Aan de andere kant van de tunnel wacht als beloning een lekker pilsje en de zon om bij te komen. We worden weer getrakteerd op een vliegshow van meerdere buizerds. Twee buizerds zijn aan het dollen, zijn aan het vechten of willen gewoon de liefde bedrijven, het verschil kan ik niet zien. Ze zijn trouwens ook niet te beroerd om een visje te vangen. Prachtig landschap trouwens om door te varen. Vaak zit aan de hogere kant een bos en hebben we aan de lage kant prachtige vergezichten. Tijdens het wachten in een sluis worden we getrakteerd op een wedstrijdje tussen motorcrossers en quads. We arriveren om half 6 na 28 kilometer en 22 sluizen. Van Fini moet ik even noteren dat zij vandaag beter dan ik lasso heeft gegooid om de bolders in de sluizen. Dat is niet leuk. Maar moet ik als grote man toch maar accepteren, grrrrrrr. Om het te vieren tracteert ze op een stuk brioche. We varen door naar Void. We meren af en hebben aan bakboord uitzicht op de oude kerk, vooruit zien we een stokoude gietijzeren voetgangersbrug, stuurboord staat een oude locomotief die vroeger schepen door de tunnel trok en achter ons ligt een oude schuit uit Holland. Mooier uitzicht bestaat bijna niet. We wandelen naar ons « stamcafe », dat helaas gesloten is. Jammer. Om 7 uur 's avonds weer regen.
We hebben lekker weer de hele avond voor onszelf. Dat wordt dus vroeg naar bed. Morgen gaan we richting Toul.


Groeten van de Kobold



Maandag, 28 mei 2007

dag 14: Naar Toul


Vandaag starten we de motor na achten. We hebben deze keer het genoegen om 20 kilometer aan een stuk zonder een sluis te varen . De afgelopen dagen was dat gemiddeld om de 800 meter schutten geblazen. Dat schiet nu dus even goed op. Het is 's morgens stevig bewolkt, 's middags komt af en toe de zon door en loopt de tempertatuur weer lekker op. Rond 1 uur meren we, na 30 kilometer en 12 sluizen, af in Toul, in kristalhelder water. Alsof je in een aquarium ronddobbert. Mooi om te zien. We klussen wat, inspecteren het motorruim wat grondiger, doen boodschappen en slenteren rond in het oude stadje. 's Avonds kunnen we het niet laten om, bijna traditiegetrouw, weer eens in Restaurant du Commerce in de Rue de la Republique te gaan eten. De laatste keer hebben we hier met Illya en Cindy gegeten. De kwaliteit is nog altijd dezelfde en de bediening nog even correct. We eten er heerlijke streekgerechten. Zonder meer een aanrader. Aangezien Fini na het aperatief wat loslippiger wordt, na 2 glazen wijn nog meer vertelt, en na de koffie al helemaal geen zin meer heeft om op te staan, duikelen we na het degustief bij kaarslicht vroeg het bed in. Lekker rustig dagje was het. Zalig.



Groeten van de Kobold


Dinsdag, 29 mei 2007

dag 15


Goeiesmorreges deze morrege. Het is druilerig buiten en koud, 11 graden is weertje voor de dikke jas. We verlaten na 4 sluizen Toul en gaan via de gekanalisseerde Moezel richting Charmes. De Moezel is weer lekker breed en weer flinke stukken varen zonder schutten. De oevers zijn mooi groen bebost, soms met parkachtige open stukken en een enkele wei met veel bomen. Een grote varieteit aan bomen maakt het landschap heel gevarieerd. We passeren ook Maron, waar ik jaren geleden eens met Pat en Chris langs de Moezel gebarbecued heb, terwijl Ilyitsch deze happening heeft moeten missen wegens slecht motorweer.
Bij Neuves-Maisons verlaten de Moezel en gaan we weer het smalle Canal des Vosges op met op korte afstanden weer met de hand draaiende sluisjes. Althans we nemen de eerste sluis om half een en krijgen te horen dat er geen personeel is om ons verder te begeleiden in de sluizen. Dat betekent dus verplichte rust en aan de eerstvolgende Halte Fluviale af te meren. Dat is Richardmenil, met stroom, water, bloemetjes en nette verzorgde kanten. Geen echte straf dus. Kunnen we lekker vroeg ons huiswerk maken en eens naar het dorpje wandelen. Dan nog even genieten van een lekkere fles Medoc van Gertie en Teun. Prima wijntje.
Gaan we morgen weer verder.

Groeten van de Kobold




Woensdag, 30 mei 2007

dag 16


Buiten is het 5,5 graad en schijnt de zon, binnen is het 10,5 graden. Tijd voor de kachel dus. We vertrekken vroeg. De sluiswachter van vandaag is al voor negen uur aanwezig dus dat is ook mooi meegenomen. We schutten de hele dag samen met een duits echtpaar. Doel van de reis is Charmes. Nou dat kun je dan wel plannen, de franse sluiswachters bedenken voor vandaag weer eens iets anders. Als we morgen verder willen, moeten we vandaag doorvaren tot Thaon Aux Vosges. Want ze hebben morgen namelijk geen sluiswachters/begeleiders meer vrij, omdat er een aantal peniches onderweg zijn en die gaan voor. Aldus besloten gaan we door. Het landschap is werkelijk schitterend . We varen langs de Moezel. Aan de kanten staan mooie, rijke huizen. Er zijn prachtige meren en veel bossen met vogeltjes. Ik heb dit kanaal eerder gevaren met Femke, een Waterland, maar vanwege de lage zit in de open kuip kon ik toen niet over de dijk kijken. Het ziet er nu echt heel anders uit. Tegen 6 uur komen we pas aan bij de laatste sluis voor Thaon. De hele dag hebben we snel geschut en nu, natuurlijk net als je toch vermoeid bent en het al laat is, hebben zich pal voor de sluis twee schepen tegen elkaar vastgevaren op het zeer smalle kanaaltje. Kennelijk liggen ze al een hele tijd te worstelen om los te komen want de VNF is er ook bij. Gelukkig komt er na een kwartiertje beweging in de peniches, en na 25 minuten komen ze heel langzaam los van elkaar. In het voorbijgaan van de peniche raken we, 3 meter van de kant, nog even de grond vanwege de zuiging, maar geen reden tot paniek. Zo meren we pas om half 7 af in Thaon aux Vosges, naast een park, speeltuin, jeu de boules-baan, mini-golf. Geen water of stroom. We drinken een een stuk of wat aankomstborrels met Rolf en Barbara van de Duitse boot. Gezellig stel. Zij willen naar Marseille en de Middelandse Zee.
Het dorpje zelf is voorzien van alle soorten winkels. 3 pharmacieën, een Lidl, meubelzaak, pizzeria's, kebabtent, bar, presse, kortom alles is aanwezig.
Wij gaan in ieder geval, na een dag met heel veel zon, lekker pitten.

Groeten van de Kobold
Donderdag, 31 mei 2007

dag 17


We gaan met onze duitse medereizigers vroeg op pad. Alles verloopt prima tot aan Gigournes, waar een peniche voor ons vaart en derhalve voor het nodige oponthoud zorgt. Passeren is er niet bij. We besluiten een uurtje aan de kant te gaan liggen. Na de pauze starten we de motoren weer. Wat blijkt , de eerstvolgende sluis is handbediend en er is niemand aanwezig. Geen telefoon, niks. Onze Nederlandse geknepen marifoon werkt hier tussen de heuvels bijna niet. Na een kwartier wachten dus maar terug. Zijn we bijna terug komt een sluiswachter op een brommertje met de vraag of we nog willen schutten. Nou dat hoeft dus niet meer en kan ook niet meer want ik heb plots iets in mijn schroef. Dat geeft een enorm kabaal. Dus terug naar de aanlegplaats. Eerst wat boodschappen en een reserve gasfles gehaald bij de Ecomarche. Daarna haal ik via de inspectiekoker 2 meter pinkdik touw naar boven met daaraan een haak van beton-ijzer van 30 cm. Dat hele geval zat om de schroef gewikkeld en veroorzaakte uiteraard een hoop herrie. Ik ben blij dat er verder geen schade is. Volgens een reclamebord kun je in de plaatselijke bar goed eten. Dat doen we dus na de arbeid. Althans, dat wilden we, want 's avonds is er niets meer te eten, alleen nog 's middags. Dat is de vierde keer dat ons dit gebeurt. Eten wordt 's avonds in de kleinere dorpen dus een probleem om rekening mee te houden. Dus aan boord maar wat gemaakt. Daarna nog met Rolf en Barbara 2 flessen wijn en wat borreltjes geproefd en dan .... naar bed.


Groeten van de Kobold



Vrijdag, 1 juni 2007

dag 18


Binnen 12 en buiten 5 graden, dus de kachel maar even aan. Weer op de gebruikelijke tijd vertrokken. Het is weer regenachtig. De petten van Sotec voldoen niet alleen prima bij zon, maar blijken door de grote klep ook prima in staat om regen van je bril weg te houden bij het buiten sturen. Dankjewel Roger en of je wat aan reclame hebt in Frankrijk weet ik niet , maar we maken 'm wel. Weer een schitterend stuk om te varen. Aan de kant zijn op meerdere plaatsen aanlegmogelijkheden met bankjes en dikwijls nog een stenen barbeque. Na 11 uur wordt het droog, maar het blijft bewolkt. Tussen de middag wordt het een soepje, dat natuurlijk niet kan tippen aan de soep van Lieke van John, maar die hou ik te goed. Hoe zou het trouwens zijn met de collega-schippers van de bank. Hopelijk een beetje mooi weer in Maastricht, zodat ook zij kunnen genieten. We varen lang door omdat we stroom willen. We stoppen pas laat in Fontenoye le Château. Goede aanlegplek van de Blue Crownline bootverhuur. Na een stukje fietsen gaan we na veel zoeken prima eten in de Moulin van Huppeldepup. Uitstekende keuken en nog een echte kok met hoge muts. Nog even lekker relaxen in de salon en de dag is weer voorbij. Morgen weer vroeg op, douchen, broodje halen en wegwezen.
Tussen haakjes, hier hebben ze ook diesel met de slang. Kost 1.40 euro per liter. Aan de pomp langs de weg kost hij maar 1.14 en bij supermarkten soms maar 1.09 euro. Of ze daar even misbruik van maken.


Groeten vanaf de Kobold

Zaterdag, 2 juni 2007

dag 19

De plenaire vergadering heeft besloten, er vandaag een rustig dagje van te maken. Doel van de reis is Corre. Op het dooie gemak varen we weer door een rustig plaatjeslandschap. We hangen een keer vast in de modder bij een haperende sluis, maar voor de rest verloopt alles voorspoedig. We meren voor 3 uur al af in de gemeentehaven van Corre. Nette steigers en ook hier alle faciliteiten. De supermarkt is op 50 meter lopen, dat is dus al heel makkelijk. Er zijn douches, stroom en water, leuke duitse buren, die vroeger dezelfde Pedro hebben gehad, kortom : we liggen weer prima . En in de zon met een koele pils. En 's Avonds het inmiddels gebruikelijke buitje.

Groeten vanaf de Kobold




Groeten van de Kobold




Zondag, 3 juni 2007

dag 20


We zetten vandaag onder een bewokte hemel koers naar Fouchecourt. Volgens een brochure is daar internet en een wasmogelijkheid in de haven. Een korte reis dus, maar wel even lekker. Mooie reis, geen peniches in ons vaarwater. We meren vroeg af in Fouchecourt. Ontzettend hartelijke ontvangst van duitssprekende Zwitsers. Een heel klein haventje. In het dorp is totaal niks, maar in de haven kun je (zwitsers) eten, is er een bar, kun je internetten, zijn er douches, stroom en water, en is de eigenaresse je behulpzaam bij het wassen en dat alles voor een heel schappelijke prijs. Geweldig. Een aanrader dus.


Groeten van de Kobold




Maandag, 4 juni 2007

dag 21

Vroeg uit de veren om de peniches voor te blijven. Vette pech want kort na 7 uur komen zij al langs gevaren. Dat hebben we geweten. We vertrekken om half 8. De eerste 15 kilometer gaan heel snel, maar dan begint het gezeur. We lopen de peniches in en komen er niet meer langs. Dat betekent: 10 uur onderweg en 4 tot 5 uur echt gevaren. De rest is wachten. We ontbijten met brioche. Op een sluisje kopen we een versgebakken tarte met rode bessen, aalbessen oftewel wijmelen. Die eten we dan maar voor de helft als lunch en 's middags de andere helft bij de koffie, want ander is ie toch niet meer vers. En op is op. Onderweg besluiten we maar af te meren in Ray sur Saone. Dat blijkt een schot in de roos. We krijgen een geweldig mooi plekje in een prachtig dorpje, met kasteel inclusief prachtig park, een oud kerkje, schitterende vergezichten, keurig onderhouden huizen, schone straten en veel bloemen. Geen echt Frans dorp dus. Maar een plaatje is het. Echt een beloning na een dag ergernis. We hebben overigens al wel eten voorbereid. Maar we kunnen het weer eens niet laten. We eten in de dorpskroeg bij Yvette voor een bepottelijke prijs best wel lekker. De buren eten snoek ( zeker 75 cm) , die ze net uit de Saone hebben gevist. Prachtig. Wederom, ondanks de vertraging door de peniches, een geweldig mooie dag met lekker zonnetje.



Groeten van de Kobold




Dinsdag, 5 juni 2007

dag 22

Wakker geworden met een lekker zonnetje. Dat belooft weer veel goeds. Na de thee vertrekken we al om kwart voor acht. We kunnen lekker doorvaren zonder hinder van peniches. De stukken tussen de sluizen zijn rond de 11 kilometer, we mogen buiten de kanalen harder dan 6 km per uur, dat schiet dus behoorlijk op. De Saone wordt ook al iets breder. Om 12 uur hebben we er al dik 45 km opzitten. Ongekende weelde ten opzichte van de voorgaande dagen. We besluiten door te varen tot Pontarlier. Daar wordt de aanlegkade verbouwd. Dus maar door tot Auxonne. Dat halen we met gemak rond 5 uur. Onderweg krijgt Fini last van de warmte, dat wordt dus de kapotte bimini even provisorisch restaureren en we zitten weer in de schaduw. Afmeren in Auxonne, lekker door het stadje wandelen, terrasje pikken, lekker buiten eten, 's avonds glaasje erbij met paté de canard. Het vakantiegevoel is er nog helemaal.En dat allemaal na 925 kilometer en 328 sluizen.



Groeten van de Kobold



Statistiek tot vandaag:
sluizen : 328
kilometers : 925